در سال ۱۳۴۵ به مقام استادی دانشگاه نائل آمد و تا سال ۱۳۶۱ که بازنشسته گردید با همان سمت در گروههای زبان و ادبیات فارسی و عربی و فلسفه و علوم اجتماعی دانشگاه اجتماعی دانشگاه تهران به تدریس درسهای مختلف پرداخت. مهمترین آثار او التنجیم در ریاضیات و نجوم، https://spencerxc8v4.snack-blog.com/34167421/نه-عالی-مفید-ایده-ها-برای-بهبود-اندیشه-فولادوند-و-حدیث-فولادوند-خواهر-هستند